Door Arie-Jan Prins
AH vreselijk⦠al die poep en al die stank! Wat is dat toch vies, ik wordt er gewoon onpasselijk van. Stelt u zich eens voor al die bruine hoopjes die zo lekker dampen met een beetje koud weer en die hoopjes die lekker knisperen als je erin trapt, al die hoopjes langs de kant van de weg.
Er zijn mensen die schuiven het af op de hond. Maar weet u, ik heb eens zitten denken: ik stelde me zo een hond voor die op een prachtig keramieken toilet zijn poepje laat vallen. Zou dat het ideale beeld zijn wat wij van honden willen? Een hond die vanaf zijn eerste levenslicht tot zijn derde jaar met een luier om loopt, een hond die zegt "Ik moet plassen"? Ik denk dat we dan een verkeerd beeld hebben van de hond.
Natuurlijk weet een hond niet beter dan dat hij een mooie paal of stoeprand ziet, en denkt "Hey, laat ik daar mijn dropje maar es deponeren". Er is de laatste tijd zoveel gezeur geweest over al die poep dat ik eens ben gaan denken, en weet u wat mij zo opviel? Vroeger deden de mensen het ook niet met een mooi keramiek verwarmd toiletje. Vroeger moesten de mensen door weer en wind door de tuin naar achteren en daar met een gure wind onder hun koude billetjes hun behoefte doen, in het outhouse, puur natuur.
Denkt u maar niet dat die mensen het zo lekker hadden terwijl ze daar een zucht van verlichting pleegde als ze daar hun kilos naar buiten werkte. En de man die het op moest halen al helemaal niet. Emmers vol gingen er zonder problemen doorheen, niemand keek je er op aan... En die man die die poep ophaalde? Die verdiende de waardering. Andermans shit opruimen.
Maar om even op die hond terug te komen. Een hond is één van de populairste huisdieren in ons land, men betaalt belasting voor die dieren en de mensen die er eentje hebben dragen er zorg voor. Ze beschouwen hun hond als lid van het gezin. Heerlijk toch? Drie keer op een dag laten ze de hond uit. En de dingen die ze niet graag in de tuin zouden hebben? laten we met ons kindje maar snel even langs de kant van de straat lopen. En let op... Voor de deur van anderen gebeurd dan het begrijpelijke: de hond ziet een paal of autoband, ruikt de vergetelheid van andere honden en denkt "Dit is van mij, dit is mijn stukje". Vervolgens gooit hij zijn dampende hoopje op straat.
En de man vrouw kind die de hond verzorgt en beschouwt als kind? Ow, die stapt snel over de hoop heen, want de persoon die het komt op halen, hetzij aan de schoenzool van kinderen of een wandelende toerist of aan fietswielen, die verdient de waardering.
Ik zeg altijd maar er zijn twee kanten aan een verhaal. U moet niet de hond er op aan kijken, maar ik vind de discussie die nu gevoerd wordt een beetje vergezocht, natuurlijk loopt het de spuigaten uit. De stank is soms niet te harden (Overigens vinden de honden dat zelf blijkbaar niet echt hinderlijk). Maar vergeet niet dat op de plek waar u nu ligt te zonnen, vroeger uw opa, oma, vader of moeder zijn of haar behoefte heeft gedaan. We moeten niet honden gaan vergelijken met mensen, maar sommige dingen moeten we ook voor lief kunnen nemen. En wat betreft de baasjes van deze trouwe viervoeters. Weet u: laten we eens geschiedenis schrijven, of eigenlijk: herschrijven. De mensen die hun eigen rommel opruimen die verdienen waardering. Dat zou u ook tegen uw kinderen zeggen toch???
En de honden? Over 20 jaar zit elke hond op een goed verwarmd en geïsoleerd keramiek toilet.