Speule mit mun vriendje.
As ik niet naer schoole hoefde gieng ik speule mit mun vriendje. Die zun opa in oepoe weunde an de zeediek. Daer hadde ze achter het huus een bleik, op die bleik stoende twee draagpaelen mit latten dur op. Die draagpaelen mit die latten kon je dan as doel gebruike, dus daer kon je lekkur voetballe mit un echt doel. As het niet te haag waeter was ginge we in de spuije speule. Vroegur stoende op de Zeediek an de kante van Soldaat huuzen, achtur die huuzen had je de spuije in daer achter lag het gors.
Op het gors liepe de koejen van Prosman. Je kon dan deur het riet laape, je most wel oppasse voor natte voetun, zekur as het haag waeter was, want soms stieng het waeter tot an den bleik. Dur zatte aak veul schootejillen in stekelbaersjes in de grippen op het gors die ginge we dan vange mit un schepnetje, in die vissies deje we dan in un sjempotje. Je had ter niet lang plezier van want de meeste waere den aren dag dood. Vroegur had je niks, dur was geen speultuun of zo.
Toch konde we oens wel vermaeke, we deje tikkertje, of wegkrupertje speule, tolle of hoepele, in knikkere. Tolle deje mit un tol in un stok mit daeran un vliegertoutje. Je dee dan die tol in de groend zette, dan woend je dat touwje er omheen, in dan kon je die tol opgang trekku. Dur waare aak slimerikkun die konde die tol mit dur handun opgang gooie. As tie dan draaide most je mit dat touwtje tegun de tol slaen, dan sproeng die draaijend weg. Je most wel oppasse as het nat weer was, dan was hut touwje nat in dan kon je raake klappen geeve. Ik kan wel zaage dat tur zo welus un ruutje gesneuveld is.
Allemeale mar weer de groete van Jan van ât hoekie.