Schaatsun rieje
Zo korsemisse in oud in nieuw binne weer voorbie,wel gezellug mar tis weer goed dat tur een einde an komt. Vroegur stoende we om dezen tiet op de schaatsun, aak un gezellege tiet kenk wel zaage.
De iesbaan was op hut voetbalveld van SNS in de Baamgaarddreve. Hut bestuur van de iesclub had ter veul waark an. Dur wier uk kaa roendom hut voetbalveld geleit. In mit um pompe die op un trektor stoend wier dur dan waetur uut de sloot op hut veld gepompt. Ze moste wel goed uutkieke dat die kaa niet lek raekte want dan was je al hut waetur kwiet in kon je opnieuw beginne. As hut lekkur vroor kon je na un paer daegun de iezers oendur binde.
De meeste maasun reeje op friese deurlaapers of bootjus, die zatte dan mit riempjus oender je schoenun geboende. Hut was altiet un kunst om die goed strek oender je schoenun te kriegen, zekur as hut zo koud was. Je kon hut beste waarkschoenun draege, mar jae as je jong bint hei je die nog niet. As die riempies kepot waare gegaen kon je bie Mel Dale of bie Krien van der Meide nieuwe riempies laete maeke.
In dien tiet kon niet iedereen nieuwe schaatsun kaape. Dur hiegge bie de wienkeliers briefies op van maasun die ze tweede hans te kaap hadde, want hut most aak je maat weeze. Mar meestal wiere ze voor de kindurs op de groei genome zodat je mit te grote schaatsun most beginne. Je leerde schaatsun rieje achtue un ouwe stoel in andurs most je mar an moddere.
Hut was altiet druk op de iesbaan, dear kon ja aak de meeste paerun zien overrieje, mit sierleke zwaaien reje de maasun over hut ies, overrieje was un kunst. Degene die wilde hardrieje moste dat mar in un buitenbaanje doen, dan hadde de overriejers dur geen last van. Waer is dun tiet gebleve dat je kon rieje op de iesbaen, de Eingelse- of Biere kreeke of zelfs laapend naer tiengemeete kon gaen.
Allemeale mar weer de groete van Jan van ât hoekie