StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb

StadsColumn

Op deze website mag een pittige column natuurlijk niet ontbreken. Van september 2005 tot begin september 2007 heeft Joost van de Putte deze taak op zich genomen. Daarna ging Sundaygirl tot mei 2009 als vaste columnist in op zaken die haar bezig hielden. Sinds 2011 hebben we het zonder columnist stellen, maar in maart 2021 is de vergulde haan op de Stadse kerktoren die soms hoog van de toren blaast.

----------

Wat een gezellige drukte op het dorp door de combinatie van de Kunstkijk en de Tuintjesmarkt. Allebei voor een heel verschillend publiek met weinig raakvlakken, maar daarom des te interessanter voor het imago van ons dorp dat diversiteit wil uitstralen.

Een bijzondere ervaring dat de Reizende Dichters bezig zijn om een bijeenkomst in het Watersnood Museum in Ouwerkerk te organiseren om aandacht te vragen voor de ramp in 1953 en dat wij hier nu met droge voeten onder de zeespiegel wonen terwijl delen van Limburg op 15 meter boven de zeespiegel overstroomd zijn.

We beginnen te wennen aan de nieuwe vuilcontainers en de nieuwe regels van de RAD. Zo leerde ik dat chipzakken niet bij het plastic mogen, maar bij het restafval moeten.

Wat was de tuintjesmarkt weer een succes. Zelden zag ik zoveel mensen van buiten het dorp hier rondstruinen en genieten van wat er allemaal aangeboden werd.

Ook voor een torenhaan is het genieten van het mooie weer aan het begin van deze maand. Er verschijnen de eerste dorpsbewoners met zwembroeken en bikini’s en soms nog minder op het strandje en in de achtertuinen.

Valt het u ook zo op dat vooral ganzen zoveel lawaai maken als ze overvliegen terwijl de meeste andere vogels hun snavel houden als ze vliegen. Zwanen hoor je aan het geluid van hun wieken en niet aan hun gesnater.

Op 4 mei 2021 hingen er heel wat vlaggen halfstok in het dorp en daaruit blijkt dat 76 jaar na de Tweede Wereldoorlog er nog steeds behoefte aan herdenken is.

Wat geniet ik vanuit mijn hoge positie van de verschillende kleuren van de tulpenvelden rond ons dorp, maar ook van de toename van de fietsers op de verschillende fietsroutes die ons dorp aan doen.

Vanaf begin april zie ik om me heen steeds meer tulpenvelden langzaam kleuren. Het begon met rozerood langs de Watergatseweg en bij Arjan van der Tol en daarna steeds meer kleuren.

Vandaag had ik een gesprek met een oude kerkkraai die hier al tientallen jaren in de toren woont en “haantje de Voorste”, mijn voorganger nog gekend heeft.

Deze weken is er in de media naast verkiezingsnieuws ook extra aandacht voor de energietransitie en daarbij komen we geregeld de naam van ons dorp op een positieve manier tegen.

Sinds een half jaar wordt er in het dorp hard gewerkt aan een nieuwe riolering. Eerst was de Nieuwstraat en omgeving aan de beurt en daarna werd begonnen aan de Oranjelaan/ Kerkstraat.

Al vele jaren zit op de Stadse kerktoren een vergulde haan die vanaf zijn hoge positie het dorp goed kan overzien en daarom veel over het dorp weet en van alles in de gaten kan houden. Hij waait met alle winden mee en heeft daarom een brede blik en kan af en toe hoog van de toren blazen.

In een paar maanden tijd is de wereld veranderd en zoals het er nu naar uitziet, zelfs meer dan we nu kunnen verzinnen. Een verdrietig gebeuren voor de directe slachtoffers en hun aanverwanten, waarbij het een blijvend litteken zal achterlaten.