StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb

StadsColumn

Op deze website mag een pittige column natuurlijk niet ontbreken. Van september 2005 tot begin september 2007 heeft Joost van de Putte deze taak op zich genomen. Daarna ging Sundaygirl tot mei 2009 als vaste columnist in op zaken die haar bezig hielden. Sinds 2011 hebben we het zonder columnist stellen, maar in maart 2021 is de vergulde haan op de Stadse kerktoren die soms hoog van de toren blaast.

----------

Wat was het weer een prachtig uitzicht vanaf mijn plekje: de tulpen waren nog niet gekopt of het fluitenkruid sierde als een lange bruidssluier de weerszijden van de dijken en scheidswegen.

De meivakanties zitten er weer op en het normale leventje hier op het dorp is weer hervat. Het was best stil in het dorp, want veel dorpsbewoners zijn op stap geweest.

Wat was het weer zo’n lekkere Koningsdag zoals vroeger bij Koninginnedag met al die vlaggetjes en kronen in de straten.

Op Tweede Paasdag was het een enorme drukte op zowel de Lieve Vrouwe Poldersedijk als op de Oostmoersedijk, want zowel melkveehouderij de Tilse Knip als manege Oostmoer deden mee met “Kijk bij de boer”.

Er wordt hard gewerkt in de nieuwe wijk. Het hele dorp kan de heimachine horen als teken dat we er straks weer nieuwe inwoners bij krijgen en dat zal de leefbaarheid vast goed doen.

Vorige keer schreef ik dat er nog geen activiteit te bespeuren was in de volgende fase van de nieuwbouw in Havenstadt, maar dezelfde dag verschenen de eerste grote machines en werd er al flink gegraven. Nu zie je de contouren van de nieuwe huizen al duidelijk en 14 maart 2023 werd er al fors geheid.

De kaaimuren worden gerestaureerd en daarom is er heel wat te zien rond onze jachthaven maar toch valt het me op dat er minder kijkers zijn dan toen het hele havenplein opgeknapt werd.

Ondanks het wisselende weer toont de natuur dat het langzaam toch voorjaar wordt en zien we al sneeuwklokjes en winterakonieten in de tuinen bloeien naast de kerstrozen die vanwege hun naam al langer in bloei staan.

Hoewel ik best de gevaren en milieunadelen van vuurwerk zie, geniet ik ieder jaar toch weer van al dat siervuurwerk dat ik vanaf de toren van uit diverse dorpen de lucht zie versieren.

Merkt u dat de dagen alweer langer worden en daarmee heel wat winterdepressies langzaam minder zullen worden.

In 1936 hield Pau Kreeft, het eerste socialistische raadslid van ons dorp, in de raad een pleidooi om de hondenbelasting af te schaffen. Voor veel mensen is hun hond evenveel als een kind en geeft hun leven zin, structuur en inhoud.

Nu de torenkraaien hun kinderen wat los gelaten hebben en ze niet meer het kroost hoeven te voederen, krijgen ze wat meer tijd om met mij te praten over van alles wat ze op het dorp zien en beleven.

Wat een reacties zijn er gekomen op mijn vorige verhaal, waarin ik schreef over “Vaders graf.” Niet alleen van dorpsgenoten, die ook niet wisten door wie dit monumentje is neergezet, maar ook van tal van mensen uit het hele land nadat de Telegraaf met zijn 360.000 abonnees mijn oproep had overgenomen.

Begin november is in vele delen van ons land, vanwege Allerheiligen en Allerzielen, een moment om stil te staan bij al je dierbaren die op het kerkhof liggen en om graven te gaan bezoeken maar bij ons lijkt dat niet zo’n rol te spelen.