StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb
Het lijkt mij zo dat hier op Stad steeds minder getolereerd wordt van elkaar. Hard tegen hard en de criticaster vaart er wel bij. Wat bedoel ik nou precies??
opmaak
Tolerantie

Het lijkt mij zo dat hier op Stad steeds minder getolereerd wordt van elkaar. Hard tegen hard en de criticaster vaart er wel bij. Wat bedoel ik nou precies??

Er wonen gelukkig nog steeds sportieve kinderen op Stad die graag een balletje trappen. Maar aangezien we allemaal minimaal één auto hebben en deze allemaal zoveel mogelijk voor de deur willen hebben staan, zijn de straten van Stad zo vol dat er geen plaats is voor deze kinderen om hun bal rond te trappen. Natuurlijk doen ze dit wel, wat veel commentaar van omwonende oplevert en natuurlijk ligt het meteen aan de opvoeding van deze kinderen en grote kans dat het de kinderen zijn van zogenaamde "overlanders".

Om dit "probleem" op te lossen is er door de Dorpsgroep bedacht, om in samenspraak met betrokken partijen, een trapveldje te maken in het bos achter de gymzaal. Er is met vereende krachten een veld gemaaid en de gemeente heeft doeltjes geplaatst. Wat een leuk initiatief!
Een beetje jammer van de asociale hondenbezitters die hun hond gewoon los laten lopen en laten poepen op dat veldje.

Of is het zo dat er eigenlijk toch niet zo heel veel samenspraak is geweest met diezelfde hondenbezitters? Want feitelijk is dat stuk van Stad een plek waar de hond lekker kan ravotten en de eigenaar geen opruimplicht heeft. Het trapveldje ligt ook midden op het veld (lekker dicht bij het water!!). Natuurlijk hebben beide partijen recht van spreken maar het gaat over en weer, hard tegen hard.

De Oranjevereniging doet elk jaar haar best om een leuk en gevarieerd programma in elkaar te draaien.
Maar kinderspelen zijn er niet. En de versiering is er dit jaar ook nog niet. Misschien komt dat wel omdat er alleen maar (ja daar zijn ze weer) "overlanders" in het bestuur zitten.
Of zou het komen omdat het organiseren telkens weer op dezelfde schouders rust. En dat er geen verse of desnoods oude aanwas is met het helpen van de Oranjevereniging.

Het zelfde verhaal geldt natuurlijk ook voor de Dorpsgroep. De activiteiten van deze groep mag zich ook altijd verheugen op veel kritiek.

Er zijn bewoners die dit hele proces met een verheugde glimlach volgen, zij zijn immers degene die met hun vingertje staan te wijzen en vanaf de zijlijn roepen hoe het dan wel had gemoeten.

Beste Stadtenaeren, verenig u binnen het dorp. Het altijd met elkaar eens zijn, dat gaat vast niet lukken, maar als wij met ons allen aan de zijlijn blijven toekijken hoe anderen verdrinken in het werk en onze kritiek, dan moet u niet vreemd opkijken als er straks niets meer is om naar te kijken.

Sundaygirl