StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb

Op 4 mei 2021 hingen er heel wat vlaggen halfstok in het dorp en daaruit blijkt dat 76 jaar na de Tweede Wereldoorlog er nog steeds behoefte aan herdenken is.

Windmolen

Ook in Den Bommel is de mast hoger dan de kerktoren

Tulpen

In Engeland speelt de herdenking van de Eerste Wereldoorlog van meer dan 100 jaar geleden ook nog steeds een grote rol en dat roept bij mij de vraag op of we hier nog echt specifiek één bepaalde periode moeten herdenken of dat we het ook wat ruimer kunnen zien. In Nederland wordt nu geaccepteerd dat we ook de 5000 Nederlandse militairen die gesneuveld zijn tijdens de politionele actie, de Koreaoorlog en de vredesmissies overal ter wereld op 4 mei gedenken. Maar ik hoorde op de radio dat we de slachtoffers van de Japanse bezetting pas in augustus mogen herdenken en dat ook de dood van je Duitse overgrootvader op 4 mei niet herdacht mag worden want het was fout dat hij voor zijn vaderland streed. Waarom hoort bij onze 76 jaar vrijheid niet ook de vrijheid om te herdenken wie je wilt? Waarom moet je voor die gedeporteerde en vermoorde homofiele oudoom naar het monument achter de Westerkerk en mag dat niet op de Dam?

Ik sprak met Haantje de Voorste, mijn voorganger hier op de toren, over de oorlogstijd hier op Stad want die moet hier toch ook diep hebben ingegrepen in het leven van de bevolking. De Joodse kooplieden die hier voor de oorlog langs de deur kwamen werden opgepakt en afgevoerd en slechts zeer weinigen kwamen terug. We kregen een NSB-burgemeester, er kwam een avondklok, er werden militairen hier gehuisvest die relaties met onze vrouwen en dochters probeerden aan te gaan, mannen werden in Duitsland te werk gesteld, er doken mensen onder, je merkte dat buren heulden met de vijand en in 1944 werden we uit angst voor een invasie onder water gezet (zie inundatie-informatie in het Weeghuisje). Na de bevrijding werd er wraakgenomen en werden de dwangarbeiders die uit Duitsland terugkeerden niet altijd vriendelijk ontvangen en konden niet over hun opgedane trauma’s praten. Slechts één dorpsgenoot, de zoon van Chris Huizer en Hendrika Huizer-Mulder die de dag na de bevrijding in Duitsland stierf is begraven op het Nationale Oorlogskerkhof in Loenen. Toch vond het dorp, mede door het optreden van Pau Kreeft, snel weer een evenwicht en kwam er ook ruimte voor vergeving en verhalen over menselijke Duitsers zoals de fabrieksdirecteur in Stuttgart die Piet de Kapper drie maanden naar huis stuurde toen hij vader was geworden en van Jaas van Rumpt die later op bezoek ging bij de mensen waar hij te werk gesteld was in de oorlog.

Heeft u ook de koekoek al weer horen roepen? Wat bezielt zo’n vogel nu om haar eieren in andermans nest te leggen en het (op)voeden van haar kinderen aan anderen over te laten. Een oude vrijgezel beweerde laatst dat die moderne werkende vrouwen van nu net koekoeken zijn die met oppasgrootouders, kinderendagverblijven en naschoolse opvang nauwelijks nog naar hun kinderen om kijken maar wel kinderbijslag krijgen, terwijl een oude man belasting moet betalen voor zijn trouwe hond waar hij dag en nacht voor zorgt. Ik vind het een slechte vergelijking en heb best begrip voor de vrouwen die hun jarenlange opleiding willen gebruiken om een eigen baan en een eigen inkomen te hebben, want het was toch belachelijk dat je vroeger als vrouw bij je huwelijk meteen je baan kwijtraakte en slechts huishoudster van je man mocht zijn.

Bij de in december door brand beschadigde 6e windmolen van Energiepark Haringvliet Zuid staat sinds 10 mei 2021 weer een grote kraan en nu zal het wel niet lang meer duren tot alle nieuwe molens daar draaien. De oorzaak van de brand was te veel condens waardoor er kortsluiting ontstond toen de molen op het net werd aangesloten.

Haantje de voorste vertelde me dat we vele jaren op een goede GSM-ontvangst hebben moeten wachten omdat de gemeente vond dat de torenspits van de kerk met zijn haantje het hoogste punt van het dorp moest zijn en dat er dus geen mast in het dorp gebouwd mocht worden. Zet die apparatuur maar op een hoogspanningsmast in de polder was het advies. Gelukkig kwam het verstand met de jaren en hebben we nu al bijna een jaar die mooie nieuwe mast bij de voetbalwei. De vraag van haantje de voorste was nu of ik als torenhaan niet naar het topje van die nieuwe mast zou moeten verhuizen omdat ik daar de boel veel beter kan overzien dan vanaf mijn huidige plek. We kregen er bijna een “hanengevecht” over maar bedachten dat er nu al genoeg ruzie in de wereld is en dat we hier in het dorp juist een voorbeeld willen zijn hoe je ondanks zeer verschillende zienswijzen toch vreedzaam samen kunt wonen. Haantje de voorste stelde voor een webcam/ beveiligingscamera op de nieuwe zendmast te plaatsen zodat je overal op de wereld een oogje op ons dorp zou kunnen houden, maar ik vind dat toch te veel de privacy van onze bewoners schaden en de kraaien die mij hier frequent bezoeken zitten ook vaak op de mast en kunnen me best op de hoogte houden van nieuwtjes over het strandje en de omgeving van ons dorp.