StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb

Ook voor een torenhaan is het genieten van het mooie weer aan het begin van deze maand. Er verschijnen de eerste dorpsbewoners met zwembroeken en bikini’s en soms nog minder op het strandje en in de achtertuinen.

Stadse haan op de kerktoren

Tegen etenstijd komen de heerlijke barbecueluchten rond de toren omhoog en moet ik zelfs wel eens een beetje kwijlen van de geur van speklapjes.

Veel inwoners zijn geschrokken van de onverwacht felle column van dokter Joost in het Eilanden-Nieuws waarin hij te keer gaat tegen de bureaucratie die mensen vanwege een ontbrekende handtekening thuis wekenlang onmenselijk laat lijden terwijl er wel plaats in het verpleegtehuis is. Natuurlijk staan we 100% achter zijn oproep om het in de zorg weer om de mens te laten draaien en niet om de achter een bureau gemaakte onwerkbare regeltjes. Er schijnt een parlementaire enquête te komen over de ambtelijke blunders en starheid van de GGD’s rond de vaccinaties. Maar moeten we ook niet eens een halt toeroepen aan de macht van ambtenaren van overheid en ziekenfondsen die de wereld op reguliere werktijden van achter hun bureau hebben en die de mensen die dag en nacht dicht bij de mensen klaarstaan alleen maar tegenwerken?

Ik schreef al eerder over het steeds toenemende aantal fietsers die ik vanuit mijn torenspits zie rond het dorp. Er gaan niet alleen meer kinderen weer volledig naar de middelbare school maar naast de eilandbewoners komen er ook steeds meer toeristen om hier te fietsen en om vaak ook hun hond uit te laten in de polder. Ik schrik soms van de bosjes wielrenners die in strakke formaties op hoge snelheid over fietspaden en smalle weggetjes denderen en weliswaar hun komst met bellen of een ander seintje aankondigen maar de eenzame oude fietser toch even aan het schrikken brengen. Hun groet of bedankje als je voor hen opzij gaat maakt altijd weer veel goed.

De gemeente organiseerde een digitale conferentie over duurzaamheid met daarin de uitslag van de duurzaamheidenquête die ze gehouden hebben. Ik schrok van het verhaal van de wethouder die deed alsof er al beslist was dat ons dorp in 2025 overgaat op waterstof en van het filmpje waarin de dorpsraad het convenant hierover tekent. Hierdoor denken veel dorpsbewoners dat alles buiten hen omgaat en dat roept terecht enorm veel weerstand op. Ik ben bang dat we straks niet zullen stemmen over de feiten over het waterstof maar uit emotie en frustratie tegen zullen stemmen. Gelukkig zijn er in de komende Stadsplein weer informatieve verhalen (die ook al op StadsWeb staan) om de bewoners voor te lichten over de voor- en nadelen.

Ik hoorde dat in het blad “Hollands Glorie” een verhaal over ons dorp staat onder de titel “Rust, Ruimte en het Rumptstadgevoel”. Ik was vooral onder de indruk van de mooie foto’s en hoop dat dit artikel bijdraagt aan het “ploegenmonument” dat de Dorpsraad wil verwezenlijken als herinnering aan de firma Rumptstad die zoveel voor ons dorp betekend heeft.

Op 10 juni 2021 kregen een aantal middelbare scholieren te horen of ze geslaagd waren voor hun eindexamen, maar ik telde slechts 3 vlaggen met schooltassen en vroeg me af waarom het er zo weinig waren. Hebben er mensen een herkansing, zijn er meerdere termijnen of hebben we gewoon weinig jeugd die examen doet?

In het afgelopen weekend is er een nieuwe boot in de haven komen liggen. De eigenaars zijn de nieuwe bewoners van het oude Café Peekstok of “het schippershuis”. Hun boot heet “de Geertruida” en dat doet me denken aan de musical “Overleve” uit 2009 waarin de dochter Geertruida van café Peekstok uiteindelijk in 1923 trouwt met haar schipper die zijn schip natuurlijk de Geertruida heeft genoemd. Wat een toeval maar wat zou het leuk zijn als deze boot nu gewoon aan de Kaai voor het café komt te liggen. De nieuwe bewoners hebben er hun glasatelier gevestigd. Kijk eens op de website van Marjan Smit om haar uitgebreide oeuvre te bekijken.