StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb
Stadtenaeren luistert. Al meer dan vijfhonderd jaar tolereren we een gevaarlijke buur, een schande voor het eiland en een gruwel voor het oog.
Joost mag het weten
Vrede

Stadtenaeren luistert. Al meer dan vijfhonderd jaar tolereren we een gevaarlijke buur, een schande voor het eiland en een gruwel voor het oog. Een vijand die sluw is en kwaadaardig. Een wolf in schaapkleren, een sluipmoordenaar, een traag werkend gif, een bedreiging voor de wereld waarin we leven. Als u niet weet wie ik bedoel, is het de hoogste tijd dat u de ogen geopend worden voor een fenomeen dat het leven van onze kinderen bedreigt. Den Bommel.

Het ogenschijnlijk lieflijke dorp op een schrikbarende twee en een halve kilometer van het onze huist het meest verachtelijke en verwerpelijke volk dat u ooit zag. Horrekiekers zijn het. Ze kijken raar uit hun ogen, ze hebben geen tafelmanieren, ze poetsen maar zelden hun tanden en (daar ben ik zeker van) ze smeden voortdurend misdadige plannen om het feeërieke Stad aan ’t Haringvliet ten val te brengen. Waarschijnlijk zijn ze goed bewapend, maar dat zijn wij ook. Toch? Bovendien zijn onze mannen sterker en onze vrouwen knapper. Maar wat doen we? We keren onze ogen af van het gevaar, we leven ons eigen leventje en we staan niet stil bij het aperte gevaar dat Den Bommel stelt. En mensen, ik zeg: genoeg. Genoeg onwetendheid, genoeg vrees en genoeg berusting.

Het is niet zo dat ik gewelddadig ben, maar als het moet dan moet het en ik denk dat het moet: het is tijd voor oorlog. Het is tijd om op te staan en onze kracht te tonen. Tijd om die terroristen ons (let wel: ons) eiland af te schoppen. Bloed moet vloeien. Ik ben vredelievend en filantropisch ingesteld, maar doortastendheid is onze enige uitweg. Ik stel een verrassingsaanval voor en hoop dat tot de tanden bewapende vrijwilligers zich verzamelen voor de E-markt om de vrede terug te brengen in ons dorp. Succes jongens.

Joost