Op deze website mag een pittige column natuurlijk niet ontbreken. Van september 2005 tot begin september 2007 heeft Joost van de Putte deze taak op zich genomen. Daarna ging Sundaygirl tot mei 2009 als vaste columnist in op zaken die haar bezig hielden. Sinds 2011 hebben we het zonder columnist stellen, maar in maart 2021 is de vergulde haan op de Stadse kerktoren die soms hoog van de toren blaast.
----------
Spelletjes van vroegur
Details
jan van 't hoekie
In mien jeugdjarun wier der vaek, voor de school begon aan bokspringe (niet haasie over) gedaan. Der wiere dan 2 partijen van een stik of 5-6 jongens per partij gevurmd. De éne partij most "bok" staen en de are partij moest sprienge.
Veel oudere Stadtenaeren zijn vanwege allerlei beperkingen afhankelijk van thuiszorg. En zoals dat in beschaafde landen gaat, wordt de thuiszorg goeddeels betaald door de overheid.
Wat is het toch leuk om mensen om de tuin te leiden. Graag bedank ik van deze plaats de Stadtenaeren die meegewerkt hebben om mijn misleiding geloofwaardig te maken. Goed gedaan jongens.
Ik ha de voorege keer ut al gehad over de plee, as je op hut land waarekte was het helemaele lastug. Je mocht niet naer huus dus was de slootskante of un bossie de angeweze plekke.
'Waarom richten jullie in Stad geen dorpsraad op? Als Stad zonodig op Stelten moet, dan moet je geen initiatiefgroepje stichten, dan moet je het democratisch proces benutten door eraan mee te doen.'
Enkele columns geleden heb ik opgeroepen om de wapens op te nemen in de groeiende spanning tussen ons mooie dorp en de Bommelaars. Ik kan u mededelen dat de vorming van een dorpsmilitie behoorlijk voorvarend verloopt.
De plee heit aak un flienke veranderieng oendergaen, stoend die vroegur an de slootskant buuten, teguwoordig staet tie in huus mit alles der op in dur an. Dur binne nog al wat verhaeltjes over, dus lees verdur.
Terwijl ik dit stukje schrijf, zweeft mijn echtgenote ergens boven de Atlantische Oceaan op weg naar New York. Ik ben dus een beetje nerveus, want ik heb een vliegangst die groter is dan het ego van Nicolas Sarkozy.
Hoewel ik het dagelijks van harte aan mensen aanbeveel, heb ik zelf een ontzettende hekel aan zwemmen. Oh, het is zo een gezonde sport, maar oh, je wordt er zo koud en nat van.
Koninginnedag was vroegur een groot feest op hut durp, iedereen dee mee mit de spelletjes. Hut durp was versierd, zelfs mit un erepoorte bie de meule in bovun an de Voorstraete. In de Stadse meziekvereniging blies zun neutje mee.
We hebben ooievaars op Stad. Ik heb ze niet gezien, maar uit betrouwbare bron heb ik gehoord dat ze een nest aan het bouwen zijn. Bovendien is het in de bevolkingsgroei van de laatste maanden ook duidelijk te merken.
Tis bienae weer paesen. Jae dan veranderde der nog al wat vroegur. De kachel gieng uut, die wier schoongemaekt in gepoest, hut puppie uut de schouwe in het rooije pepier dur voor dus geen waarmte meer op un kouwen aevond.
Het leven van een columnist gaat niet altijd over rozen. Het is allemaal al erg genoeg als je je keuken laat verbouwen. De rommel, het stof, het niet meer kunnen koken voor twee bloody weken, het stof, de rugpijn, het stof.
Onlangs was ik op visite in Den Haag, wandelde ik over het trottoir en groette ik een voorbijganger. Hij keek me geïrriteerd aan en wandelde verder. En ik kreeg heimwee naar Stad. Op straat groet je elkaar, zo hoort dat.
