StadsWeb

Stad meer dan droag brôôd

Content

StadsWeb
Tine Philippa woont inmiddels zo'n 17 jaar op Stad. Tijd voor een kennismakingsgesprek en te vragen wat Stad nou zo aantrekkelijk maakt(e).

Door Yvette Philippa

Y: Om maar met de deur in huis te vallen: "Hoe lang woont u al op Stad?"

T: Dat is alweer 17 jaar!

Y: Hoe komt u zo in dit dorp terecht?

T: We vonden destijds de randstad te druk worden en gingen op zoek naar rust, ruimte en natuur. We hadden toen nog twee honden en vonden dat dus erg belangrijk. Bij het eerste huis op Stad zat 3000 m2 grond en dat was ideaal voor de honden.

Y: Waar komt u oorspronkelijk vandaan? U bent toch geen Flakkeese?

T: Ik ben geboren in IJmuiden en ben de opleiding verpleging A gaan doen in Den Haag, waar ik mijn man heb leren kennen. We hebben daar twee kinderen gekregen. Het fijne van dicht bij zee wonen was, dat ik met de kinderen iedere zomerdag naar het strand ging. Mijn man kon in Rotterdam werk krijgen, zodat we daarnaar toe zijn verhuisd. Daar hebben we heel lang gewoond, daar zijn ook onze kinderen opgegroeid. Toen de kinderen uit huis waren, hebben we nog een paar jaar in Schiedam gewoond.

Y: Maar dus ook het vele water heeft u naar dit eiland getrokken?

T: Ja, inderdaad, we houden erg van de zee en voor onze honden vonden we het ook noodzakelijk dichtbij water te wonen.

Y: U woont nu in een ander huis. Bevalt het?

T: Het is een gerieflijk en comfortabel huis. De tuin is natuurlijk een stuk kleiner, daarom goed bij te houden. Rozima heeft er flink wat werk aan gehad. Het huis was voorheen totaal verstopt tussen de bomen! Ik heb er flink wat aan laten verbouwen en het bevalt me prima.

Y: Heeft u hobbies?

T: Tuinieren, wandelen, sporten en bridgen.

Y: Wat voor sport?

T: Zwemmen en Nordic-walking.

Y: Zo, zo, dat is modern!

T: Ja, maar doordat ik geen honden meer heb, liep ik niet zoveel meer en het ging ook steeds slechter. Ik heb een cursus Nordic-walking gevolgd en heb daardoor een betere houding gekregen, die beter is voor m'n rug.

Y: Dat is een fijne bijkomstigheid. En hoe komt u erbij om te gaan bridgen?

T: Ik hou van kaartspelen. Ik ben er vijf jaar geleden mee begonnen. Het wordt op dit eiland heel veel gedaan en zo kwam ik een beetje onder mensen. Ik bridge nu gemiddeld twee keer per week. Dat is meer geweest, maar dit vind ik wel genoeg.

Y: Heeft u nog plannen voor de kerstdagen ?

T: M'n kinderen en kleinkinderen komen en we gaan een lekker kerstdiner maken met z'n allen.

Y: Dat hoopt u!

T: Dat het lekker wordt, ja inderdaad, maar dat gaat wel lukken met hulp van mijn kinderen.

Y: Geen spijt van de verhuizing naar Stad?

T: Zeker niet.

Y: Gelukkig maar! Bedankt voor dit interview en fijne feestdagen!